Czym jest wróżenie? Trochę teorii, trochę historii…

Wróżenie jest potrzebą tak samo ważną jak potrzeba zaspokojenia głodu, czy pragnienia. Nie ma bowiem nic gorszego dla ducha od niepewności. Tymczasem przeszłość, teraźniejszość i przyszłość niczym się od siebie nie różnią, jest tylko teraźniejszość , sfera, określona ciągłość , przez nas nie dostrzegana, odczuwana w danym momencie jako jej maleńki fragment…(P.D.Uspienski). Wróżbici, wieszcze , dalekowidzący to ludzie posiadający dar wróżebny, zwany także szóstym zmysłem, jasnowidzeniem czy  intuicja, polegającą na umiejętność szerokiego spojrzenia, rozumienia i przenikania każdego działania rodzącego następstwa w danej teraźniejszości…

Dlatego też, na przestrzeni wieków , umiejętność  ta , uznawana za dar bogów stanowiła niepodważalną część kultu. Wróżenie  bowiem  oznaczało  pytanie kierowane ku bogom ( divinatio – łac.), odczytywanie i interpretacja znaków przez nich „dawanych w odpowiedziach”.

Interpretacja odpowiedzi bogów i duchów na zadawane pytania nie jest łatwa, wróżbici stworzyli więc rozległą dziedzinę wiedzy tajemnej, porządkując ją i wzbogacając o coraz to nowe magiczne zabiegi, zaklęcia, wróżby i symbole.

W dolinie Tygrysu i Eufratu, wśród  Sumerów i Babilończyków wykształciła się funkcja profesjonalnych wróżbitów,. W Babilonie przepowiadano przyszłość na podstawie lotu ptaków, zjawisk atmosferycznych, wyglądu kamieni, wróżono z roślin, czy przypadkowych zdarzeń.  Przypisywali oni też wróżbiarskie znaczenie snom. Babiloński zapis z czasów pierwszej dynastii babilońskiej, (za panowania Hammurabiego w latach 1792-1750 p.n.e.,) tzw. „Tabliczki Wenus”, uznany został  za pierwszy rodzaj przepowiedni astrologicznej, czyli wróżenia z gwiazd .

W starożytnej Grecji wróżbici i wyrocznie cieszyły się dużym zaufaniem i uznaniem- to u nich szukano porady, zarówno w życiu publicznym, jak i państwowym. Wróżenie polegało na objaśnianie dziwnych zjawisk i snów, zsyłanych według wierzeń  przez bogów, interpretacje snów, oznaczanie przyczyn pojawiania się zjaw, duchów zmarłych. Odczytywano również wróżby z różnych, ustalonych wcześniej, znaków. Spośród oficjalnych wyroczni w Grecji największą chlubą, cieszyła się wyrocznia delficka, do której przynoszono pytania, aby za pośrednictwem kapłanki uzyskać odpowiedź od samego Apollona.

W kulturze europejskiej Grecy pozostawili numerologię, a w zasadzie system  stworzony przez Pitagorasa , żyjącego w VI wieku p.n.e. matematyka,  astrologa, mistyka, odkrywającego tajemnice liczb , ich wibracji i sposobu oddziaływania na otoczenie, wierząc, ze podstawa każdego bytu jest liczba, wszystko jest energią przeliczalną na układy liczb. System pitagorejski oparty jest na liczbach od jednego do dziewięciu.

W starożytnym Rzymie natomiast konsultowano się z bogami przez kapłanów – augurów (łac. avis /ptak/ + garrire /szczebiotać/,. Wolę bogów augurowie odczytywali z lotu ptaków, obserwacji specjalnie hodowanych świętych kur. Odczytywano również wolę bogów z innych rodzajów nadprzyrodzonych znaków i wszelkiego rodzaju wróżb, takie jak znaki

powstałe w wyniku obserwacji piorunów , wnętrzności zwierzęcych proroczych snów.

A kiedy nadeszło chrześcijaństwo i Kościół przejął kontrole nad życiem religijnym i świeckim, zaczęło się zwalczanie wróżbiarstwa i to w sposób niezwykle okrutny (Inkwizycja). Za wyjątkiem astrologii, która dziwnym trafem oparła się podejrzeniom o związki z Szatanem – wszelkie inne formy wróżebne zeszły do podziemia.

Dopiero w wieku XVIII wraz z masonerią, różokrzyżowcami , martynistami (mistycznymi i ezoterycznymi  chrześcijanami) oraz magnetystami  – zaczęto sięgać do starych ksiąg, wskrzeszając  wiele systemów wróżebnych,  między innymi związaną z długą duchową historią Skandynawów –  wiedzą Runiczną.

 Wróżka Boudicca

Sopot, 29.12.2015

Czy można przewidzieć przyszłość za pomocą run?

Przyszłość, czyli wydarzenie, które zgodnie z kalendarzem jeszcze nie nadeszło, wydarzenie wirtualne, jest zależne od tych wydarzeń i zachowań, które dzieją się w teraźniejszości, tu i teraz.
Każdy człowiek przewiduje, że te dokonywane przez niego działania i uczynki mogą mieć pewne następstwa, ale dokładnie nie wie jakie. W zasadzie w podświadomości każdego człowieka znajdują się odpowiedzi na nurtujące go zagadnienia, „szepcze” zaczajony w niej dar przewidywania, ale niestety, nie każdy potrafi usłyszeć szept na poziomie świadomości, dlatego tez szuka pomocy u profesjonalnych wróżbitów, którzy zawsze w takim wypadku stanowią swego rodzaju medium, są pośrednikami. Wróżbita bowiem może wydobyć i wypowiedzieć odpowiedź na nurtujące człowieka pytanie wspomagając się symbolami , pomagającymi uczynić to co nieznane znanym, przekazać informację wydobyta z ukrytej w podświadomości formie , zinterpretować i ujawnić ją w sposób zrozumiały dla poziomu świadomości osoby zadającej pytanie. Takimi symbolami są np. zestawy kart Tarota, karty Marii Lenormand, karty cygańskie, liczby , I Cing i wiele, wiele innych.
Moją domeną wróżebną są przede wszystkim Runy, magiczne i alfabetyczne znaki, z których korzystały od wieków narody Europy. Kuto je w kamieniu, wycinano w drewnie, ozdabiano broń, różne przedmioty, wycinano w ościeżnicach drzwi wejściowych domu dla ochrony, a Wikingowie malowali je na dziobach okrętów przed każdą wyprawą, aby zapewnić bezpieczeństwo i osiągnięcie upragnionego celu wyprawy. Runy bowiem, oprócz roli wróżebnej posiadają również moc magiczną. Pełnią role ochronną, potrafią wskazać wyjście z sytuacji, która wydaje się być nie do rozwiązania, ogólnie mówiąc – są symbolami przyjaznymi dla każdego, kto w nie uwierzy.

 

Wróżka Boudicca
Sopot. 18.12.2015